Seminar no. 1322
30 April 2025 Time: 12:30 – 13:30 hrs.
Speaker: ผศ.ดร.สักกรินทร์ นิยมศิลป์
ผ่านระบบออนไลน์โปรแกรม ZOOM
ประเทศไทยเป็นประเทศปลายทางที่สำคัญสำหรับแรงงานข้ามชาติและผู้ย้ายถิ่นอื่นๆ เนื่องจากที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ที่มีพรมแดนติดกับเพื่อนบ้านหลายประเทศซึ่งเป็นประเทศต้นทางของการย้ายถิ่น กอปรกับอุปสงค์ของแรงงานข้ามชาติจำนวนมากในไทย งานวิจัยนี้ เป็นการทบทวนสถานการณ์การย้ายถิ่นและนโยบายของไทยภายหลังการแพร่ระบาดของโควิด-19 โดยพบว่า ในช่วงการแพร่ระบาดของโควิด-19 รัฐบาลไทยแสดงความยืดหยุ่นในการต่ออายุวีซ่าและใบอนุญาตทำงาน ซึ่งช่วยรักษาจำนวนแรงงานข้ามชาติไม่ให้ลดลงมากนัก ในภาพรวม นโยบายของไทยในด้านสุขภาพและการศึกษามีลักษณะครอบคลุม โดยแรงงานข้ามชาติสามารถเข้าถึงบริการสุขภาพผ่านบัตรประกันสุขภาพ และเด็กข้ามชาติสามารถเข้าเรียนในโรงเรียนของรัฐได้ อย่างไรก็ตาม นโยบายเหล่านี้ยังมีข้อจำกัด และมุ่งรักษาสถานะผู้ย้ายถิ่นให้มีลักษณะเป็นการย้ายถิ่นชั่วคราวเป็นหลักเช่นเดียวกับในช่วงก่อนเกิดการระบาดของโควิด-19 สำหรับกลุ่มผู้ย้ายถิ่นอื่นๆ เช่น นักลงทุน ผู้มีทักษะสูง นักศึกษาต่างชาติ และผู้ลี้ภัย นั้น รัฐบาลไทยมีนโยบายเฉพาะที่แตกต่างกันออกไป เช่น การกำหนดวีซ่าพิเศษ เช่น Smart Visa และ Long-Term Resident (LTR) สำหรับนักลงทุนและผู้มีทักษะสูง อย่างไรก็ตาม การขาดการประสานงานระหว่างหน่วยงานต่างๆ ส่งผลให้นโยบายด้านการย้ายถิ่นขาดประสิทธิภาพและไม่บรรลุเป้าหมายตามที่วางไว้ สรุปว่าการจัดการด้านการย้ายถิ่นของประเทศไทยยังมีความคลุมเครือและขาดแนวทางที่ชัดเจนในการส่งเสริมการบูรณาการทางสังคมและการย้ายถิ่นระยะยาว อีกทั้งยังสะท้อนถึงความท้าทายในการสร้างสมดุลระหว่างการพัฒนาเศรษฐกิจและมุมมองด้านความมั่นคงของชาติ
ผู้ดำเนินรายการ: อ.ดร.บุรเทพ โชคธนานุกูล
